Terapia systemowa stanowi jeden z wielu rodzajów psychoterapii i zakłada pracę opartą nad spójną całością psychiki jednostki, złożoną z różnych elementów, nazywaną systemem. Głównym założeniem nurtu systemowego jest skupienie na całym systemie, w którym pacjent funkcjonuje, a nie tylko na nim samym.

Psychoterapia systemowa jest jedną z powszechnych form terapii, z jakimi może spotkać się osoba poszukująca pomocy. Nurt systemowy, bliski terapii rodzin, kładzie nacisk na spójność i wielostronny, wzajemny wpływ wszystkich jego elementów. Nieważne, w którym miejscu zostanie wprowadzona zmiana, ma to wpływ na cały system. Podczas terapii systemowej skupienie koncentruje się wokół zasobów jednostki i jej systemu. Terapia systemowa nie skupia się na patologiach, zaburzeniach, deficytach bądź problemach, kluczowa jest zmiana, której może dokonać każda osoba uwikłana w system, po rozpoznaniu swoich mocnych stron i zrozumieniu celu tych zmian. Terapeuta kładzie nacisk na rozwiązania użyteczne dla pacjenta czy pacjentów.

Głównym celem terapii systemowej jest zmiana struktury rodziny w sytuacji kryzysu, przywrócenie możliwości adaptacyjnych, ustalenie granic, a przede wszystkim poprawa relacji i komunikacji w rodzinie. Ten nurt pracy terapeutycznej bardzo dobrze sprawdza się przy problemach wychowawczych.